Of je nu voor of tegen bent, iedereen lijkt het er mee eens dat de dromen van deze stroming nooit werkelijkheid zijn geworden. Maar dat verhaal is op zijn zachtst uitgedrukt onvolledig.

De uitbraak van de corona-pandemie is op zich noch een fatale slag voor het kapitalisme, noch een politiek neutrale gebeurtenis. Maar als we er voor strijden wordt de pandemie misschien wel een portaal naar een betere wereld.

Het enige beleid dat de wereldwijde crisis ten gevolge van de pandemie kan bedwingen, is socialistisch. Maar de heersende oligarchie zal er ongetwijfeld naar streven dat het nationaalsocialistisch wordt.

De pandemie heeft een aardverschuiving veroorzaakt in het wereldwijde kapitalisme. Het is een enorme uitdaging voor wie een postkapitalistische wereld wil opbouwen.

De gezondheidscrisis ten gevolge van het coronavirus plaatst heropent debatten die het kapitaal als gewonnen beschouwde. Kan de werkende klasse baat hebben bij een systeemsverandering?

De werkende klasse is nu zowel de held als het slachtoffer van de crisis. De uitdaging bestaat erin voort te bouwen op die eerste rol zodat ze die tweede niet moet blijven ondergaan.

De coronapandemie leidt tot een ernstige economische en sociale crisis, en tot een afrekening met de onbestuurbaarheid van het kapitalisme.

De coronacrisis ontpopt zich noodgedwongen tot een tweede eurocrisis. Links moet zich goed bewust zijn van de gevaren en kansen, om een herhaling van 2008 te vermijden.

Ook authentiek links huldigt het devies “verspil nooit een goede crisis”, maar de ogenschijnlijke wederopstanding van de staat en de Green Deal staan niet noodzakelijk voor een breuk met de vrije markt.

Wie in onze samenleving zal de lasten van deze schok dragen? Waar zullen die mensen zich bevinden? En hoe en wanneer zullen zij voor de kosten opdraaien? De antwoorden op die vragen hangen af van politieke keuzes.

Vandaag, zoals tijdens de Spaanse griep van 1918, worden we door een onzichtbaar gevaar gedwongen om de kwestie van gezondheid te zien als een collectief recht en niet als een individuele verantwoordelijkheid.

De Spaanse griep en haar miljoenen slachtoffers veranderden onze manier van denken over ziekte en de rol van de overheid in de behandeling ervan.

De VS hebben maandenlang getalmd vooraleer te reageren. Cuba begon zich al voor te bereiden op COVID-19 op 1 januari 1959.

Sinds het uitbreken van de pandemie woedt een intens debat over de verantwoordelijkheid van China. Achter de hele leugens en halve waarheden schuilen belangrijke internationale belangen.

Er leeft een beeld van een verenigd thuisfront tegen nazi-Duitsland, zowel in de strijd tegen de bezetter als in de voorbereiding van de naoorlogse samenleving. Dat is een veel te romantisch beeld.

Separatisten geven een draai aan de geschiedenis van België onder de nazi-bezetting. Hun eenzijdige lezing van de Tweede Wereldoorlog en het verzet werd politiek beloond, maar is historisch gezien een perversiteit.

Het lot van links in Groot-Brittannië stemt pessimistisch. Maar hoewel Corbyn de verkiezingen verloor, toch staat Brits links er na het Corbynisme beter voor. De toekomst ligt nog open.

Met de enorme ongelijkheden, de bevolkingsdestructie en de uitputting van de grondstoffen is het kapitalistisch eindspel ingezet.

In tegenstelling tot de staat, waar er sprake is van scheiding der machten, verenigt de werkgever de drie bevoegdheden in zijn persoon. Er is nood aan meer collectieve arbeidsrechten.

Conservatieven waarschuwen voor het ‘cultuurmarxisme’, dat de Westerse samenleving in de afgrond zou storten. Dit is niets anders dan een hedendaagse versie van een complottheorie uit begin vorige eeuw.

Wat is een beter afrodisiacum, chocolade of socialistische kinderopvang? Lava publiceert een uittreksel uit Waarom vrouwen betere seks hebben onder het socialisme.

In zijn nieuwe boek roept Thomas Piketty weliswaar op om het kapitalisme achter ons te laten, maar hij reduceert het helaas tot een machine die rijkdom genereert en ongelijkheid produceert.

Constantin Meunier leverde de beeltenis voor de oude koperen munten van 50 centiem, maar is toch vooral bekend om zijn Monument voor de Arbeid, een hoogtepunt van het Belgische realisme.

Is het fascisme terug van weggeweest? Welke vormen kan het aannemen in de 21ste eeuw? Hoe bekampen we het? Dat zijn de vragen die we in ons dossier Fascisme 2.0 willen beantwoorden.

Zodra een monopolie ontstaat wil het niet alleen op economisch maar ook op politiek gebied alleenheerschappij afdwingen. Dat is de essentie van het fascisme.

Drie hedendaagse denkers vragen zich af of het fascisme bezig is aan een nieuwe opmars.

We zien fundamentele verschillen met het 20e-eeuwse fascisme, maar de fundamentele ideeën zijn terug.

In Vlaanderen heerst vandaag een reëel gevaar dat een fascistische partij mee aan de macht komt. Die dreiging is sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog nooit zo acuut geweest. Ze is veel groter dan op de eerste Zwarte Zondag van 24 november 1991.

De geschiedenis van de National Health Service in Groot-Brittannië onthult hoe sluipend het proces van privatisering kan zijn. Het vormt nochtans een rechtstreeks gevaar voor de gezondheid en het leven van patiënten.

De linkse golf in Latijns-Amerika heeft het kapitalisme niet uitgedaagd daar waar het het kwetsbaarst is. Ondertussen herhaalt de geschiedenis van Amerikaanse inmenging zich via andere wapens.