Vandaag staat de wereld op de rand van grote veranderingen. Wellicht nog meer dan in 1848. Na een periode van kapitalistische globalisering gedomineerd door de VS, verdeelt de wereld zich nu schoksgewijs in nieuwe polen. 

In tijden van inflatie wordt de klassenstrijd niet enkel op het loonfront uitgevochten, maar ook op het prijsfront door prijsplafonds, overwinstbelastingen en het in publieke handen nemen van essentiële sectoren.

Nationalisering van de energiesector, het idee krijgt steeds meer steun. Maar voor de traditionele partijen en multinational Engie lonkt de kans om zo de kosten van nucleair afval op de bevolking af te wentelen.

De financiële wereld domineerde de laatste decennia het systeem, nadat lang de tegenstelling tussen loon en arbeid centraal stond. Vandaag is de strijd om de troon echter opnieuw geopend.

Met de Fratelli d’Italia kreeg Italië een rechtstreekse erfgenaam van het fascisme aan de macht. De EU en het patronaat zien hier weinig graten in, maar de werkende bevolking betaalt het gelag.

Langdurig zieken zijn geen “inactieven”. Het zijn werknemers die door het systeem verzwakt zijn. We moeten niet de zieken opjagen, maar komaf maken met de ziekmakende arbeidsomstandigheden.

Het Amerikaanse grootkapitaal staat als één blok achter het anti-Chinabeleid. De liberale haviken en neoconservatieven hebben de rangen gesloten voor een oorlogsbeleid tegen hun strategische rivaal.

Al meer dan 60 jaar gaat Cuba gebukt onder een wurgende blokkade, opgelegd door de VS. Nagenoeg alle landen veroordelen de illegale blokkade, maar gehoorzamen haar ook. Kroniek van een belegerd socialisme.

Socialisten mogen popcultuur niet zonder meer verwerpen, noch onderscheiden van de zogenaamde ‘hoge cultuur’. Ze moeten popcultuur zien als strijdperk waarin moet uitgevochten worden: welke klasse en welk doel dient die cultuur?

De echte boosdoener is de vermindering van de productiecapaciteit, veroorzaakt door vier decennia neoliberaal beleid.

Het onderzoek naar nieuwe medicijnen gebeurt publiek, maar big pharma oogst de winsten — en de zieken betalen. Met dwanglicenties kunnen we de sector op een ander spoor zetten.

Terwijl de klimaatcrisis elke dag zichtbaarder wordt, met vandaag nog een energiecrisis er bovenop, wijzen zowel werkgevers als regeringen naar de individuele burger voor een oplossing.

De toekomst van de staalindustrie in Europa wordt vandaag beslecht. Om onze banen te garanderen en het klimaat te redden moet de staalindustrie klimaatneutraal worden. De oplossing? Groen staal.

Rechts, en met name extreemrechts, viert de natie zozeer dat we haast vergeten dat links zich er sinds de 19e eeuw ook veelvuldig over uitgesproken heeft.

Gramsci’s nalatenschap werd zodanig geboetseerd dat hij een geleidelijke culturele machtsstrijd lijkt te prediken. De culturele strijd is echter geen vervanging, maar een aanvulling van de politieke.

Als links zwakheid ervaart, moeten we dit niet eenvoudig zien als gevolg van de hegemonie van rechts. We moeten een krachtsverhouding opbouwen die de monsters van Gramsci kan verslaan.

Antikolonialisme kan enkel een coherente uitwerking krijgen via antikapitalisme en anti-imperialisme. Tien stellingen over een hedendaags marxisme.

Kerncentrales en een CO2-taks: de zogenaamd ecomodernistische oplossingen van Maarten Boudry zijn hopeloos ouderwets. Zijn vooruitgangsoptimisme eindigt waar kritiek op het kapitalisme begint.

Van zijn baanbrekende studies van Los Angeles, over wereldwijde sloppenwijken tot een geschiedenis van de autobom: Mike Davis verenigde in elk boek socialistische vechtlust en genadeloze eerlijkheid.

Eindafrekeningen tot 7.000 euro? De schuld van de voorkeurspolitiek van onze beleidsmakers jegens de energiereuzen, niet gewoon van Rusland.

De Net Zero van de klimaattop van Glasgow en Repower EU, het plan van de Europese Commissie om Russisch gas te vervangen, hebben minder met energietransitie te maken dan met de winsthonger van de fossiele industrie.

Zoals de inflatie in de jaren 70 het einde van een tijdperk was, is dat vandaag opnieuw het geval. Winsthonger heeft een nieuwe crisis ingezet: klassenstrijd zal de uitkomst ervan bepalen.

Slechts een klein deel van de schade door de zware overstromingen werd gedekt door privéverzekeringen. De overheid draaide op voor het leeuwendeel van de rekening. Maak de verzekering tegen klimaatrampen dan meteen publiek.

Met zijn boek wil Vivek Chibber opnieuw een centrale rol toekennen aan de economische en structurele krachten bij die machtsposities in het moderne kapitalisme creëren.

De sancties tegen Rusland bevorderen de versnippering van de wereldeconomie. Het mondiale Zuiden keert zich af.

In Chili heeft bijna 62 % van de bevolking de voorgestelde nieuwe grondwet verworpen. Dit resultaat staat in schril contrast met de opmerkelijke energie van de sociale bewegingen die in 2019 het land opschudden.

De Arabische lente wakkerde ook in Jemen de hoop op een protestbeweging en een betere toekosmt aan. Maar dit moest plaats ruimen voor een burgeroorlog en een invasie door Saoedi-Arabië.

Sinds enkele maanden staat de serie Dienaar van het Volk op Netflix. De Oekraïense serie maakte de acteur Volodymyr Zelensky populair en effende zo het pad voor zijn later presidentschap.

De keuze is er een tussen blokdenken, militaire confrontatie en escalatie enerzijds, of collectieve veiligheid, vreedzame co-existentie en diplomatie anderzijds. Als je vertrekt van “vrede, brood en klimaat” is die keuze doodeenvoudig.

Europa slaapwandelt naar een nieuwe wereldoorlog. De EU heeft in de aanloop naar en tijdens de oorlog tussen Rusland en Oekraïne blijk gegeven van totale onbekwaamheid, en zal een van de grote verliezers zijn.