Het is niet de eerste keer in onze geschiedenis dat een pandemie ons verplicht gezondheidszorg te zien als een collectief recht.

Rechts had tot nu toe het grootste succes in de strijd tegen globalisering, maar het kan de tegenstrijdigheden ervan niet oplossen. Links moet het op klassenbasis aanpakken en niet teveel verwachten van een zogenaamd ‘zachtere globalisering’.

Hans Christian Andersen revisited. Vandaag is het onmenselijke karakter van het kapitalisme en zijn meest obscene versie, het neoliberalisme, door het coronavirus in zijn blootje gezet.

Het arrest van het Hof van Cassatie in de zaak tegen Bruno Verlaeckt, de voorzitter van het Antwerpse ABVV, is kenmerkend voor hoe (in)tolerant de rechtspraak is voor systeemkritiek.

Terwijl COVID-19 wereldwijd toeslaat en land na land in zijn greep krijgt, zien we dat de gezondheidszorg en de productie van essentiële goederen gesocialiseerd worden. Dat is een duidelijke afwijking van de kapitalistische regels.

Elf Vlaamse media en denktanks lanceren in volle lockdown een oproep om samen, grondig en toekomstgericht na te denken over de manier waarop dit complexe land, deze struikelende Europese Unie en deze verdeelde wereld beter kunnen worden na corona.

Onze economie hing al in de touwen toen ze er deze onvoorziene uppercut bovenop kreeg. We moeten uit deze coronacrisis conclusies trekken en ons systeem drastisch omgooien. Dat is cruciaal voor onze gezondheid, voor onze sociale toekomst, en voor het klimaat.

Met een recessie om de hoek reageren regeringen met staatsinterventies verregaander dan die van tijdens de crisis van 2008. Maar moet er geen plan komen om de bedrijfsactiviteiten te sturen om ons te wapenen tegen toekomstige rampen?

De coronapandemie leidt tot een ernstige economische en sociale crisis, en tot een afrekening met de onbestuurbaarheid van het kapitalisme.