In 1968 noemde Raymond Aron de gebeurtenissen van de maand mei een “psychodrama”, wat wees op een neoconservatieve bocht in het Franse gedachtegoed. In de vroege lente van 1968 had Raymond Aron, de Koude Oorlogsliberaal en socioloog, geen reden om te denken dat Frankrijk het toneel zou worden van massaal studentenprotest en arbeidersstakingen. In feite…

Links als regeringspartner maakt de grootste crisis uit zijn geschiedenis door. Ondertussen duiken uit de puinen nieuwe politieke krachten op. Hoe kunnen die vermijden in hetzelfde noodlottige vaarwater terecht te komen ?

In deze tijden van globalisering is de wereld meer en meer gefocust op de beperken van de mobiliteit van de mensen. De verstrenging van de grenzen speelt een cruciale rol in de wereldwijde race to the bottom.

Het beeld van mei 68 als een progressieve revolte leeft tot op vandaag door maar de woelige meimaand speelt ook een sleutelrol in de genese van Nieuw Rechts.

In de loop van de vele herdenkingen verdwijnt de aandacht voor het arbeidersverzet in mei 1968. Nochtans was dat verzet een wezenlijke component van de protestjaren, zeker in Frankrijk en Italië.

De brexit en het falen van de Syriza-regering voeden het debat over een doeltreffende linkse strategie. Is Europa een te ontvluchten gevangenis of een te betreden arena ?

In Tegen verkiezingen pleit David Van Reybrouck voor loting als oplossing voor wat hij “ het democratisch vermoeidheidssyndroom ” noemt. Maar zijn oplossing zet geen zoden aan de dijk.

De mannelijke dominatie is niet alleen een kwestie van seksisme en discriminatie. Ze zit vooral geworteld in een zeer lange economische en politieke geschiedenis.

In 1968 staan ook de Franse migrantenarbeiders op. Hun deelname aan de protesten zal de migrantenbeweging en de Franse samenleving diepgaand beïnvloeden.