Doordat de basis van de milieubeweging ligt in de klasse van managers en hoogopgeleiden en de consumptie viseert, spreekt ze de werkende bevolking maar weinig aan. We hebben echter een massabeweging nodig die de strijd aanbindt met zeer machtige industrieën.

De Nobelprijs werd aan Banerjee, Duflo en Kremer uitgereikt. Hun benadering van armoede focust echter op het microniveau en negeert de sociale verhoudingen.

In de stellingen van Mariana Mazzucato zit veel waarheid die de essentie vormt van de moderne heterodoxe economie. Maar haar visie op waarde vertoont wel enkele ernstige tekortkomingen.

Het dominante beeld van de kunstenaar stelt dat ze zich door genialiteit van de maatschappij onderscheiden. Deze visie houdt echter geen rekening met structuur en hegemonie.

Meer dan anderhalve eeuw geleden publiceerde Karl Marx het eerste deel van Het Kapitaal, een omvangrijk en intimiderend werk dat vele lezers misschien geneigd zijn links te laten liggen. Radicale denker David Harvey vindt dat je dat maar beter niet doet.

Waarom bracht het Frankrijk van Macron de gele hesjes voort? Didier Fassin en Anne-Claire Defossez zetten de feiten op een rijtje.

Nog nooit is het duidelijker geweest hoe dringend we iets moeten doen aan de klimaatverandering. Wat we nu nodig hebben is een gedurfde visie en een leefbare toekomst, en een aangepast politiek programma.

Foucault in California is een recent uitgegeven boek over het fascinerende verhaal van een van de grootste filosofen van de 20e eeuw en zijn kennismaking met LSD. Het is echter meer dan een anekdote: het illustreert ook zijn kijk op politiek als een manier om “onszelf te ontdekken”.

Niet de brede werkende klasse zou de motor van verandering zijn, maar de topmanagers. Zowel praktijk als geschiedenis spreken dit tegen.

Door haar deelname aan verscheidene regeringen loopt Die Linke het risico geen geloofwaardig links alternatief meer te zijn naast de gevestigde partijen, en, erger nog, niet langer de sociale beweging op gang te trekken.

De overwinning van de PVDA in de verkiezingen van mei 2019 is een primeur in de geschiedenis van radicaal-links in België. Ze confronteert de marxistische partij meteen met het dilemma van de macht.

De doorbraak van Bernie Sanders in de VS of Jeremy Corbyn in het Verenigd Koninkrijk betekent heel wat meer dan louter een vernieuwing van de sociaaldemocratie. Beide bieden ze ons een socialistisch toekomstbeeld.

De politieke kunst van Christoph Büchel verpest menig feestje op de biënnale. Maar welke kunst is dan vrij van politiek?

Dat verscheidene socialistische voormannen een gelijkaardig parcours als Hendrik De Man volgden, dient als een blijvende waarschuwing voor een elitair, nationalistisch ‘socialisme van bovenaf’.

Hoewel Trumps America First botst met Obama’s Pivot to Asia hebben ze een gemeenschappelijke doel: het hoofd bieden aan de dreiging die uitgaat van de opkomst van China.

Marx’ analyse over de verhoudingen tussen de seksen werpt licht op de emancipatiestrijd van de vrouwen. Een belangrijke kwestie voor zowel de arbeidersbeweging als de vrouwenbeweging.

De pathologieën van het hedendaags kapitalisme typeren als louter meer neoliberalisme met meer ongelijkheid is het bredere plaatje missen, vindt Saskia Sassen.

De elite, die de normen opstelt, is de eerste om deze normen te overtreden zodra haar eigen belangen op het spel staan. Zij die de regels moeten verdedigen houden haar een hand boven het hoofd.

Een juridisch-maatschappelijk betoog voor de verbreding van een inhoudsvol arbeidsrecht voor de strijd tegen de sociale concurrentie, de vermarkting en de ontmenselijking van de arbeidsverhoudingen.

Weerstand tegen gentrificatie in Brussel, gevat in tekeningen en reflecties.

Voetbal is een eenvoudig spel. 22 spelers lopen anderhalf uur achter een bal, en uiteindelijk wint het geld. Over de helse wedloop om geld in de sport.

Kindsoldaten in de vier hoeken van de wereld vervullen ons met afschuw. Maar het verschijnsel is niet nieuw, nieuw is de onmiddellijke mediatisering ervan.

Na de bestseller The Spirit Level zijn auteurs Wilkinson en Pickett terug met The Inner Level over het proces waarmee ongelijkheid zich in onze hoofden nestelt en daar enorme schade aanricht.

Wanneer een samenleving controle uitoefent over banken, bevordert dat ons vermogen om de sociale, ecologische en economische toekomst vorm te geven.

De mensen zijn stevig ongelijk gewapend in hun strijd tegen de ecologische crisis. Die ongelijkheid is niet alleen het gevolg van geografische pech maar heeft structurele politieke oorzaken.

Door de economische orde in een nieuwe mal te gieten herdefinieerde het neoliberalisme ook onze ideeën over democratie. Een kiezende “onafhankelijke consument” werd de centrale figuur in een politieke markt.

Stagiairs en stagiaires in bedrijven worden enkel gezien als leerlingen in opleiding. Zo wordt hun arbeid verduisterd en zien we hen niet als volwaardige producenten van welvaart.

Met het vertrek van de N-VA uit de regering Michel vielen de maskers helemaal af. De N-VA werkt als een breekijzer voor de verrechtsing in Vlaanderen.

Politieke partijen zoals de N-VA en de MR laten zich inspireren door een stroming in de cognitieve psychologie die ongelijkheid in het onderwijs wenselijk acht, aangezien deze voortvloeit uit de ongelijkheid van intelligentie.

De afschaffing van routineuze en oninteressante handenarbeid zou een opsteker moeten zijn maar het kapitalisme duwt ons in de tegenovergestelde richting.