Vanuit het internationaal recht is de situatie glashelder: Rusland bezet illegaal zijn Oekraïense buur, net zoals Israël illegaal zijn Palestijnse buur bezet, iets wat de Verenigde Naties herhaaldelijk hebben veroordeeld. Beide zouden dezelfde afkeuring moeten oproepen in het Westen.
Om de kwestie Nagorno-Karabach op te lossen, koos de Azerbeidzjaanse president Ilham Aliev voor geweld en lokte hij het massale vertrek van de bevolking van de enclave uit. Deze militaire ‘oplossing’, mogelijk gemaakt door Turkse en Israëlische wapenleveringen, weerspiegelt ook het groeiende isolement van Armenië en zal slechts tijdelijk een einde maken aan de instabiliteit in de Kaukasus.
‘De geschiedenis zal onverschilligheid niet vergeven’, waarschuwde de Cubaanse president Miguel Díaz-Canel over de militaire operaties van Israël tegen Gaza. Bijna 10.000 kilometer liggen er tussen de kusten van Latijns-Amerika en van Palestina, maar van Havana tot Santiago de Chile zet het oplaaiende geweld in het Midden-Oosten mensen ertoe aan om een standpunt in te nemen dat des te krachtiger is omdat het zeldzaam is op wereldschaal.
De willekeurige represailles van Israël als reactie op de bloedbaden die Hamas op zijn grondgebied heeft aangericht, hebben Gaza verwoest. Naast de duizenden doden en gewonden dreigt nu ook een massale uitdrijving van Palestijnen.
Terwijl de menselijke tol van de gevechten in Oekraïne toeneemt en geen van beide partijen de overhand krijgt, worstelt Kiev met het werven van vrijwilligers voor het front. Geconfronteerd met de roep van de bevolking om gerechtigheid, pronkt de regering met haar anti-corruptiebeleid. Ondertussen versnelt ze de ontmanteling van de welvaartsstaat en van de vakbonden.
De Palestijnse kwestie leek te zijn opgelost met de ondertekening van normalisatieovereenkomsten tussen Israël en verschillende Arabische staten. De aanval van Hamas bracht ze opnieuw onder de aandacht en herinnert ons eraan hoezeer de realiteit op het terrein een duurzame vrede en veiligheid in de weg staat.
De planeet heeft de afgelopen vijftien jaar een reeks omwentelingen meegemaakt die intellectuele kompassen in de war sturen. Niet dat van Le Monde diplomatique, dat nu bijna alleen staat in zijn verdediging van de ongebondenheid.
De Israëlische strategie om de Palestijnse nationale aspiraties uit te roeien stuit op een verzet dat geworteld is in een lange geschiedenis. Zolang de bezetting van Palestina voortduurt, zal er geen vrede of stabiliteit zijn in het Midden-Oosten.
Volgens de Senegalese minister van Buitenlandse Zaken Aïssata Tall Sall was de militaire interventie in Niamey op 26 juli “de staatsgreep te veel” die een ongewone opschudding veroorzaakte in Afrika en de rest van de wereld. Niger is een belangrijk land in de strijd tegen het jihadisme in de Sahel. Maar deze staatsgreep is ook tekenend voor de veranderende relatie met de democratie en het Westen in de regio.
Onze online artikels zijn vrij beschikbaar. Geleidelijk aan geven we ook de artikels uit de printeditie op de website vrij. Lava vloeit verder met jullie giften.
