Als je vrede wilt, bereid je dan voor op oorlog. Deze spreuk galmt luid in de hoofdkwartieren van defensiekabinetten, leger en wapenindustrie. Tien experts op het gebied van veiligheid en internationale relaties pleiten tegen het idee dat vrede met wapens kan worden afgedwongen.
De econoom Jeffrey Sachs is de architect van de ‘shocktherapie’ die Egor Gaïdar in 1992 op Rusland losliet. Hij was zowel een actieve speler als een getuige van de Amerikaanse inmenging in de […]
Tegen de achtergrond van de oorlog in buurland Oekraïne kwamen Georgië en Moldavië eind oktober onder hoogspanning na verkiezingen. Verwacht werd dat het conflict in Oekraïne de bevolking van deze voormalige Sovjetrepublieken (deels bezet door Russische troepen) massaal (…)
Half juni, aan de vooravond van een vredesconferentie in Zwitserland (zonder Rusland), eiste Moskou grotere territoriale concessies van Oekraïne als voorwaarde voor onderhandelingen. Deze eis was niet opgenomen in een ontwerpovereenkomst waarover de strijdende partijen in 2022 hadden onderhandeld. Het Westen drong er toen bij Kiev op aan het ontwerp niet te accepteren en beloofde wapens en een Russische aftocht.
Door op ongekende schaal dwangmaatregelen op te leggen, hoopten de westerse landen Moskou tot inkeer te brengen in Oekraïne. Daarbij werd geen rekening gehouden met de robuustheid van de Russische economie, waarvan de olie-inkomsten terug zijn op het niveau van voor de oorlog. Het beleid van importsubstitutie, handel met opkomende landen en de ontwikkeling van een autonoom financieel systeem hebben de rest gedaan.
In de hoop de geldstromen uit westerse hoofdsteden op gang te houden, presenteert Kiev zijn agressor als een koloniale macht die heel Europa bedreigt. Een terugblik op de geschiedenis van het Russische Rijk en de unieke plaats van Oekraïne daarin zet vraagtekens bij deze zienswijze.
Vanuit het internationaal recht is de situatie glashelder: Rusland bezet illegaal zijn Oekraïense buur, net zoals Israël illegaal zijn Palestijnse buur bezet, iets wat de Verenigde Naties herhaaldelijk hebben veroordeeld. Beide zouden dezelfde afkeuring moeten oproepen in het Westen.
Sinds de oorlog in Oekraïne heeft de NAVO haar ambities sterk opgevijzeld. Twee procent van het BNP voor defensie isniet langer een te bereiken plafond, maar een te respecteren minimum …
En de militaire industrie is druk bezig haar werknemers onder druk te zetten terwijl onze politieke leiders elk democratisch debat over de wapenwedloop in de kiem smoren.
Terwijl de menselijke tol van de gevechten in Oekraïne toeneemt en geen van beide partijen de overhand krijgt, worstelt Kiev met het werven van vrijwilligers voor het front. Geconfronteerd met de roep van de bevolking om gerechtigheid, pronkt de regering met haar anti-corruptiebeleid. Ondertussen versnelt ze de ontmanteling van de welvaartsstaat en van de vakbonden.
Onze online artikels zijn vrij beschikbaar. Geleidelijk aan geven we ook de artikels uit de printeditie op de website vrij. Lava vloeit verder met jullie giften.
