Over twee weken vinden de Duitse Bondsdagverkiezingen plaats. Met de vier neoliberale NAVO-partijen die in staat zijn coalities met elkaar te vormen en de neoliberale extreemrechtse AfD als reserve, is het politieke systeem van heerschappij van de monopoliebourgeoisie in de Bondsrepubliek ondanks de economische crises relatief stabiel.
Sociaal werk bevindt zich tussen staat en maatschappelijk kwetsbare burgers. In tijden van crisis en transitie, zoals vandaag, moet het het haar middenpositie scherper bepalen en invullen. Dat daagt uit tot politieke positionering, want noch de overheid, noch de samenleving is een vast bepaald of neutraal terrein.
Een pandemie verhelpen we het best door collectieve samenwerking, wat nu ondermijnd wordt door de geopolitieke belangen van staten en de private belangen van de agro-industrie. Het benaderen van de covid-19 als iets van alle tijden of als product van een samenzwering verhult zijn systemische oorzaken en bemoeilijkt een internationale aanpak.
Van 11 tot 12 september 2021 vindt ManiFiesta plaats in de Wellington Renbaan te Oostende. Sinds ons ontstaan is Lava er elk jaar van de partij. Ook dit jaar zijn wij aanwezig op het feest van de solidariteit met een panelgesprek, onze eigen stand op het boekenforum en een gedeelde stand met de Marxistische Universiteit.
Reeds vóór de pandemie stond men sceptisch tegenover de staat, de media en de politiek. Nu neemt deze afwijzing toe en consolideert zij zich door de anticoronaprotesten. Hoe ziet links zijn rol in deze gezagscrisis?
Antivaxers en coronasceptici pleiten voor een Neurenbergtribunaal 2.0 dat het pandemiebeleid moet veroordelen als een misdaad tegen de menselijkheid. Een schoolvoorbeeld van juridisch nepnieuws dat en passant de misdaden van het nazisme banaliseert.
In deze Lava brengen we protagonisten samen van ACV, ABVV, FNV en CGT; de belangrijkste vakbonden uit België, Nederland en Frankrijk. Hoe zien zij de syndicale uitdagingen in het post-pandemietijdperk?
De coronacrisis heeft geleid tot een graduele wedergeboorte van klassenbewustzijn en zelfs het ontluiken van een zekere klassentrots. Welke houding moeten vakbonden aannemen om het tij te keren in het voordeel van de helden van de crisis?
Sociaal overleg is noch een doel, noch een vreedzaam onderonsje. Het is hoogstens een barometer voor maatschappelijke krachtsverhoudingen.
Je kunt alle mogelijke kritiek leveren op het kapitalisme, over de uitwassen en de ongelijkheid van dat systeem. Maar als je geen alternatief aanduidt, het socialisme, dan zit je vast.
Door de groeiende ongelijkheid in Nederland groeit de kritiek op het overlegsyndicalisme eigen aan het poldermodel. Het is een verliezersstrategie, want overleg komt op het einde van de strijd, niet andersom.
Je kan de belangrijkste beslissingen over ons dagelijkse leven en de samenleving in het algemeen niet overlaten aan de markt zonder de kern van democratie aan te tasten.
Onze online artikels zijn vrij beschikbaar. Geleidelijk aan geven we ook de artikels uit de printeditie op de website vrij. Lava vloeit verder met jullie giften.
