Antivaxers en coronasceptici pleiten voor een Neurenbergtribunaal 2.0 dat het pandemiebeleid moet veroordelen als een misdaad tegen de menselijkheid. Een schoolvoorbeeld van juridisch nepnieuws dat en passant de misdaden van het nazisme banaliseert.

Een advocaat mag en moet soms zijn verbeelding gebruiken, maar er zijn wel grenzen. Recht is geen exacte wetenschap, maar het is evenmin een kunst, waarin de artistieke vrijheid hoogtij viert. Enige juridische “rigueur” blijft altijd nodig. De aanleiding voor dit stuk is de steeds luider klinkende roep voor een Neurenbergtribunaal 2.0, een proces waarin het wereldomvattende coronapandemiebeleid zou worden veroordeeld en de beleidsmakers en -uitvoerders zouden worden gestraft. Sommige mensen die lijden onder de pandemiemaatregelen of antivaxers zien zo’n tribunaal als een verdiende straf voor politici en wetenschappers.

De Duits-Amerikaanse advocaat Reiner Füllmich lanceerde het idee begin oktober 2020. Hij verwees expliciet naar misdaden tegen de mensheid, zoals gedefinieerd door de Neurenberg processen na WO II¹. Sindsdien is het idee viraal gegaan met de olie op het vuur gooiende titel: “Urgent news! Organizers of COVID genocide will face a criminal tribunal!”²

Ook de Belgische advocaat Michaël Verstraeten, de voorzitter van Viruswaanzin, vraagt de “vervolging en berechting van alle verantwoordelijken”, en dat wereldwijd. Op 14 maart 2021 had hij het op het ledencongres van Viruswaanzin over een “internationaal Neurenbergproces”.³ Intussen worden sommige coronasceptici ongeduldig. Sinds het begin van de pandemie zoeken alsmaar meer mensen op Google naar “Nuremberg trials” en steeds vaker geven ze als zoekopdracht “Nuremberg trials 2021” in⁴.

De vergelijking van pandemiemaatregelen met dwangarbeid in de concentratiekampen ten behoeve van de Duitse oorlogsindustrie, martelen en moorden is grotesk en onaanvaardbaar.

De roep wordt zo luid, dat de aanstoker gas moet terugnemen. In een interview met de Truemanshow van 10 juni laatsleden houdt Reiner Füllmich het bij: “Ik ben van mening dat we misschien ooit in een situatie belanden waarin we een internationale Corona-rechtbank moeten hebben. Een soort Neurenberg 2.0, maar zo ver zijn we nog lang niet”⁵. Dat professionele juristen, met name advocaten, zo’n idee kritiekloos lanceren en aanmoedigen is grotesk en onaanvaardbaar. Ze doen zelfs niet de minste moeite om enige orde te brengen in de hele Neurenberg-fraseologie.

Wie Neurenberg 2.0 zegt, verwijst natuurlijk naar Neurenberg 1.0: het internationaal militair tribunaal dat in 1945-1946 de politieke kopstukken van het naziregime vervolgde. Daarmee begin ik dan ook. Verder heb ik het over het zogenaamde “artsenproces” van Neurenberg en over de “Neurenbergcode”. Dan komt de vraag of het wettelijk wel toegelaten is om het pandemiebeleid te vergelijken met de misdaden van de nazi’s. Daarna gaat het over het huidige juridisch kader van misdaden tegen de menselijkheid en ten slotte over de rol van Reiner Füllmich, de zelfuitgeroepen mondiale coördinator van het juridisch verzet tegen pandemiemaatregelen.

Het internationaal militair Neurenbergtribunaal tegen de politieke kopstukken van het naziregime

De realiteit is: er is maar één internationaal Neurenbergtribunaal en dat zal altijd het enige blijven.

Dat tribunaal eindigde op 1 oktober 1946 met de veroordeling van de eerste beklaagde Herman Göring en een resem andere nazikopstukken. De maatregelen die wereldwijd genomen worden in de bestrijding van de COVID-epidemie zijn in de verste verte niet vergelijkbaar met de nazimisdaden.

De beschuldigingen tegen de nazikopstukken luidden als volgt⁶ :

• Misdaden tegen de vrede: het plannen, voorbereiden, starten of voeren van een aanvalsoorlog, enzovoorts⁷.
• Oorlogsmisdaden: namelijk schendingen van de wetten of gebruiken van oorlog: moord, mishandeling of deportatie voor slavenarbeid, enzovoorts⁸.
• Misdaden tegen de menselijkheid: moord, uitroeiing, slavernij, deportatie en andere onmenselijke daden gepleegd tegen een burgerbevolking, vóór of tijdens de oorlog of vervolgingen op politieke, raciale of religieuze gronden verband houdend met een misdrijf binnen de jurisdictie van het Tribunaal⁹.

De eerste beklaagde, Göring werd onder meer veroordeeld voor de “speciale behandeling” van Poolse arbeiders in Duitsland, het oppakken van Polen en Nederlanders voor gedwongen arbeid, het opleggen van een boete van 1 miljard mark aan Joden. Als opperbevelhebber van de Luftwaffe eiste Göring van SS-leider Heinrich Himmler slavenarbeiders voor zijn ondergrondse vliegtuigfabrieken. Ook gevangenen van de concentratiekampen moesten daarvoor ingezet worden.

De beschuldigden in het “artsenproces” te Neurenberg werden veroordeeld voor het opzetten van experimenten in de concentratiekampen met bevriezing, mosterdgas en zeewater.

Een ander kopstuk was Ernst Kaltenbrunner, de leider van het Reichssicherheitshauptamt (RSHA), de overkoepelende veiligheidsdienst van het Derde Rijk. Hij werd veroordeeld omdat hij zelf de executie van gevangenen in de kampen organiseerde en mee verantwoordelijk was voor de liquidatie van veel van de gevangenen die op het einde van de oorlog uit concentratiekampen werden geëvacueerd om te voorkomen dat ze zouden worden bevrijd door de geallieerde legers. Tijdens het regime van Kaltenbrunner werd het Bullet Decree uitgevaardigd, op grond waarvan ontsnapte krijgsgevangenen werden doodgeschoten. In de periode dat Kaltenbrunner aan het hoofd stond van het RSHA, gingen de Gestapo en de SD in bezette gebieden door met het vermoorden en mishandelen van de bevolking. Ze maakten daarbij gebruik van onder meer marteling en opsluiting in concentratiekampen, meestal op bevel van Kaltenbrunner. Dat alles is uitvoerig gedocumenteerd in het officiële dossier van het internationaal militair Neurenbergtribunaal¹⁰.

Anticoronamaatregelen kan je onmogelijk vergelijken met de plannen voor een aanvalsoorlog of oorlogsmisdaden, die berecht werden in het internationaal militair Neurenbergproces.

Misdaden tegen de menselijkheid dan? De promotoren van Neurenbergtribunaal 2.0 beweren dat de anticoronamaatregelen een vernietigende invloed hebben op de mondiale volksgezondheid en economie. Zozeer dat de definitie van misdaden tegen de mensheid hierop van toepassing is. Ze hebben het dan over maatregelen als de lockdown, de mondmaskerplicht, de testen, de ‘social’ distancing en de quarantaine¹¹. Dat zou dan even “misdadig” zijn als slavenarbeid, dwangarbeid in de concentratiekampen ten behoeve van de Duitse oorlogsindustrie, mishandelen, martelen, vermoorden van de bevolking in de bezette gebieden?!

Het artsenproces in Neurenberg

Ook wat betreft het specifiek medisch aspect van de COVID-maatregelen (vaccinatie) slaat het Neurenberg-narratief nergens op.

Er is weliswaar een “artsenproces” gevoerd in Neurenberg, maar dat maakte geen deel uit van het internationaal tribunaal, het werd wel in Neurenberg gevoerd maar voor een militaire rechtbank van de VS¹². Dit proces tegen Karl Brandt¹³¹⁴ en 22 anderen, voornamelijk artsen, besloot met een vonnis van 20 augustus 1947. De beschuldigden werden veroordeeld voor het opzetten van experimenten in de concentratiekampen van Dachau, Natzweiler, Ravensbrück, Sachsenhausen, Buchenwald, Auschwitz. Dat wil dus zeggen, experimenten op mensen die van hun vrijheid beroofd werden. De meeste van deze experimenten dienden het Duitse leger en de Duitse oorlogsvoering.

Daaronder:

• Bevriezingsexperimenten ten behoeve van de Duitse luchtmacht, om de meest effectieve manier te onderzoeken om personen te behandelen die ernstig gekoeld of bevroren waren.
• Mosterdgasexperimenten om de meest effectieve behandeling van wonden veroorzaakt door mosterdgas te onderzoeken.
•  Sulfanilamide-experimenten om de effectiviteit van sulfanilamide te onderzoeken. De opzettelijk aan de proefpersonen toegebrachte wonden werden geïnfecteerd met bacteriën zoals streptokokken, gasgangreen en tetanus. De bloedcirculatie werd afgesloten door de bloedvaten aan beide uiteinden van de wonde af te binden om een toestand te creëren die vergelijkbaar was met die van een slagveldwond. De infectie werd verergerd door houtkrullen en gemalen glas in de wonden te wrijven. De infectie werd behandeld met sulfanilamide en andere medicijnen om hun effectiviteit vast te stellen.
• Zeewaterexperimenten ten behoeve van de Duitse luchtmacht en de Duitse marine om verschillende methoden te bestuderen om zeewater drinkbaar te maken. De proefpersonen kregen geen voedsel en kregen alleen chemisch verwerkt zeewater.

Ook dit alles is uitvoerig gedocumenteerd¹⁵. Opnieuw: wat heeft het medisch aspect van de bestrijding van de COVID-pandemie te maken met de misdaden die bestraft zijn in het artsenproces van Neurenberg? De promotoren van het Neurenbergtribunaal 2.0 redeneren dat de naziartsen veroordeeld zijn voor het opzetten van experimenten, dat vaccinatie ook een “experiment” is en dat artsen en gezondheidswerkers die meewerken aan vaccinatie bijgevolg misdadigers zijn. De realiteit van de nazi-experimenten in de concentratiekampen illustreert overduidelijk de absurditeit van deze “logica”.

Bovendien is het recht om de fysische integriteit van patiënten te “schenden” eigen aan het beroep van artsen en gezondheidswerkers, zoniet zouden ze bij elke invasieve medische ingreep strafbaar zijn wegens slagen en verwondingen. Dat zou de uitoefening van het artsenberoep gewoonweg onmogelijk maken. Geen enkele arts zou nog een appendix kunnen verwijderen, geen enkele verpleger zou nog kunstmatige ademhaling kunnen toepassen op een bewusteloze drenkeling…

Het woord Neurenbergcode ging viraal vanaf het ogenblik dat het vaccinatieplan een concrete vorm begon aan te nemen.

Een belangrijk detail is dat het vonnis in het Neurenbergs artsenproces erkent “dat bepaalde soorten medische experimenten op mensen, mits binnen redelijk goed gedefinieerde grenzen, in overeenstemming zijn met de ethiek van de medische professie in het algemeen. Dergelijke experimenten worden gerechtvaardigd met het argument dat ze resultaten opleveren voor het welzijn van de samenleving, resultaten die niet met andere methoden of onderzoeksmiddelen te verkrijgen zijn. Allen zijn het er echter over eens dat bepaalde basisprincipes moeten worden nageleefd om te voldoen aan morele, ethische en juridische concepten”.

Het vonnis van het artsenproces stelt echter vast, dat “de basisprincipes niet werden nageleefd”. Het stipt in dit verband ook aan dat “veel slachtoffers concentratiekampgevangenen waren en niet-Duitse staatsburgers, onder wie joden en ‘asociale personen’. Ze werden gedwongen zich aan deze martelingen en barbaarsheden te onderwerpen zonder ook maar de schijn van een proces. Experimenten werden willekeurig uitgevoerd zonder voldoende wetenschappelijke reden en onder weerzinwekkende fysieke omstandigheden. Bij elk van de experimenten ervoeren de proefpersonen extreme pijn of marteling, en bij de meeste experimenten leden ze blijvend letsel of stierven ze, hetzij als direct gevolg van de experimenten, hetzij door gebrek aan adequate nazorg. Dit alles werd uitgevoerd met volledige miskenning van de internationale verdragen, de wetten en gebruiken in oorlogstijd, de algemene principes van het strafrecht zoals afgeleid van de strafwetten van alle beschaafde naties.”¹⁶

De zogenaamde Neurenbergcode

Voor de promotoren van het Neurenbergtribunaal 2.0 is de vaccinatiecampagne een medisch experiment en bijgevolg strafbaar wegens schending van de Neurenbergcode. Het “artsenvonnis” stelde vast dat experimenten op mensen niet absoluut verboden zijn, maar dat bepaalde basisprincipes bij alle experimenten moeten worden nageleefd. De rechters in het Neurenberger-artsenproces werden min of meer gedwongen die principes nog eens op punt te stellen, omdat de vervolgde artsen zich beriepen op hun “recht” om experimenten op te zetten.

De Neurenbergfraseologie stelt de tegenstanders van coronamaatregelen gelijk met heldhaftige verzetsstrijders en stelt de overheden die een coronabeleid voeren gelijk aan nazimisdadigers.

Als antwoord somde het vonnis tien basisprincipes op, zoals “de vrijwillige toestemming, resultaten voor het welzijn van de samenleving die niet met andere middelen te bereiken zijn, vermijden van onnodig fysiek en mentaal lijden”, enzovoorts. Het “artsenvonnis” in zijn geheel beslaat 896 bladzijden. De tien basisprincipes staan op anderhalve pagina. Ze vormen dus slechts een miniem onderdeel van het vonnis en zijn geenszins een code, op grond waarvan straffen kunnen uitgesproken worden. De artsen werden trouwens niet veroordeeld wegens overtreding van de “code”, maar wegens misdaden tegen de menselijkheid.

In zijn eerste optredens sprak Reiner Füllmich ook niet over de Neurenbergcode. Dat woord ging pas viraal vanaf het ogenblik dat het vaccinatieplan een concrete vorm begon aan te nemen.

De promotoren van het Neurenbergtribunaal gaan in hun vergelijking twee keer in de fout.

• “De vaccinatie is geen medisch experiment of een klinische wetenschappelijke proefneming”, verduidelijkt Stéphanie Dagron, professor van de universiteit van Genève, specialiste in internationaal, Europees en nationaal gezondheidsrecht. “De vaccins die nu op de markt zijn hebben een voorafgaandelijke toelating gekregen.”¹⁷
• En de Neurenbergcode is geen strafwet op grond waarvan je kunt veroordeeld worden, maar enkel een set ethische principes, zoals de code van medische deontologie van de Orde der artsen. Bérangère Taxil, professor internationaal recht aan de universiteit van Angers is het daarmee eens: “Deze principes komen voort uit rechtspraak, ze vormen de medische ethiek door dokters zelf uitgewerkt. Maar ze zijn geen code in de juridische betekenis van het woord. Ze maken trouwens geen deel uit van juridisch dwingende regels van het nationaal of internationaal recht.”¹⁸

Kortom, de Neurenbergcode is van nul en generlei waarde om het coronapandemiebeleid te doen veroordelen.

De banalisering van de holocaust

De Neurenbergfraseologie heeft objectief een dubbel doel.

• Het “lijden” van de slachtoffers van coronamaatregelen op dezelfde lijn zetten als dat van de slachtoffers van de nazi’s en de tegenstanders van coronamaatregelen gelijkstellen met heldhaftige verzetsstrijders.
• De overheden die een coronabeleid voeren gelijkstellen aan nazimisdadigers, die zware straffen, ook de doodstraf verdienen.

Bestaan er wetten tegen dergelijk discours? Op 27 januari 2021 had de internationale herdenkingsdag van de holocaustslachtoffers plaats. Josepf Schuster, de voorzitter van de Centrale Jodenraad in Duitsland, drukte er zijn verontwaardiging uit over het feit dat demonstranten een gele ster droegen met als opschrift “vaccinatieweerstander”. “De joodse gemeenschap is geschokt door het gedrag van veel burgers die sinds het begin van de coronapandemie zichzelf gelijk stellen aan slachtoffers van de Shoah. (…) De gele ‘joodse’ ster dragen bij coronademonstraties staat gelijk met het relativeren van de Holocaust en is dus opruiend en strafbaar. Politie en gerecht zouden dergelijke incidenten consequenter moeten bestraffen.”¹⁹

“De joodse gemeenschap is geschokt door het gedrag van veel burgers die zich sinds het begin van de coronapandemie gelijk stellen aan slachtoffers van de Shoah.”

Ook België heeft een wet die iedereen strafbaar stelt die “de genocide die tijdens de Tweede Wereldoorlog door het Duitse nationaalsocialistische regime is gepleegd, ontkent, schromelijk minimaliseert, poogt te rechtvaardigen of goedkeurt.”²⁰

Een juridisch-technisch probleem is dat de promotoren van een Neurenberg 2.0 zich strikt genomen niet schuldig maken aan de ontkenning, minimalisering, rechtvaardiging of goedkeuring van de genocide van WO II. Integendeel, ze zetten de genocide flink in de verf. Toch is het weinig waarschijnlijk dat ze wegkomen met die perverse truc.

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens trapte alleszins niet in die val toen het uitspraak deed in de zaak-Witzsch²¹ en de zaak-Peta²². In het arrest-Witzsch van 13 maart 2005 merkte het Hof op dat de dader zich ogenschijnlijk niet schuldig maakte aan ontkenning van de genocide, maar wel volhield dat Hitler en de NSDAP hieraan geen schuld hadden. Daardoor loochende hij een historisch vaststaand feit en dit getuigde volgens het Hof van minachting voor de Holocaustslachtoffers.

Het arrest van 18 maart 2013 in de zaak-Peta heeft dezelfde strekking. De dierenrechtenorganisatie Peta had een reclamecampagne gevoerd met affiches waarop ze met beeldmateriaal de situatie van dieren in gevangenschap vergeleek met die van de Joden in de concentratiekampen. Het Hof oordeelde dat de affiches een schromelijke minimalisering inhielden van het leed dat de Joodse slachtoffers tijdens de Holocaust hebben doorstaan.

Niet Neurenberg maar Den Haag

Dan maar geen Neurenbergtribunaal 2.0, maar er zijn toch misdaden tegen de menselijkheid gepleegd? Zo klinkt het in koor bij de tegenstanders van de coronamaatregelen en de vaccinatie.

Na WO II heeft zich als reactie op de misdaden van de nazi’s inderdaad een internationaal strafrecht ontwikkeld, dat de basis legde voor het VN-Verdrag van 1948 inzake de voorkoming en bestraffing van genocide. Er was ook behoefte aan een tribunaal bevoegd voor misdrijven tegen het internationaal recht. Dit leidde in 1998 tot de oprichting van het Internationaal Strafhof in Den Haag²³. Dit Hof is door meer dan 100 landen erkend, waaronder België²⁴.

Het Europees Hof oordeelde dat de vergelijking tussen dieren in gevangenschap en Joden in de concentratiekampen een schromelijke minimalisering inhield van de Holocaust.

De rechtsmacht van het Internationaal Strafhof is heel duidelijk beperkt tot “de meest ernstige misdrijven die de internationale gemeenschap in haar geheel aangaan. Het Hof heeft overeenkomstig het Statuut rechtsmacht ter zake van de volgende misdrijven: het misdrijf genocide; misdrijven tegen de menselijkheid; oorlogsmisdrijven; het misdrijf agressie”²⁵.

Het begrip “misdaden tegen de mensheid” wordt nader verduidelijkt als: “een van de volgende handelingen, indien gepleegd als onderdeel van een wijdverbreide of stelselmatige aanval gericht tegen een burgerbevolking, met kennis van de aanval: moord, uitroeiing, slavernij, deportatie of gedwongen overbrenging van de bevolking, gevangenenneming of elke andere ernstige beroving van de lichamelijke vrijheid in strijd met de fundamentele regels van internationaal recht, marteling … ²⁶

De openbare Aanklager bij het Hof gaat niet over tot onderzoek, tenzij er een redelijke grond is. En zelfs na onderzoek, kan het Hof een zaak onontvankelijk verklaren, bijvoorbeeld omdat ze niet voldoende ernstig is²⁷. Het volstaat dus niet een dossier op te sturen naar het Internationaal Strafhof om er een onderzoek, laat staan een proces in gang te zetten maar de Israëlische advocaten Ruth Makhacholovsky en Aryeh Suchowolski creëren de illusie dat dit wel zou lukken.

Volgens de beweging People of Truth, waarvoor de advocaten optreden, zou de Israëlische vaccinatiecampagne gelijk zijn aan genocide en een schending van de Neurenbergcode. Aan Israel News verklaarde advocate Ruth Makhacholovsky op 11 maart 2021: “Het experiment dat Pfizer uitvoert in de staat Israël werd uitgevoerd in strijd met de Code van Neurenberg, die behoort tot het internationaal strafrecht en onder de jurisdictie van het Haags Tribunaal valt. We wachten nu op een beslissing.”²⁸

Dit is “breaking news” voor allerlei websites en FB-pagina’s van tegenstanders van pandemiemaatregelen. Die zijn door het dolle heen. In die kringen heet het dat het Internationaal Strafhof in Den Haag de klacht van de Israëlische advocaten “aanvaard” heeft. Ze verklaren triomfantelijk dat de staat Israël zich voor zijn vaccinatiebeleid zal moeten verantwoorden voor het Internationaal Strafhof.

Wie advocaat wil worden moet onder andere een eed afleggen waarin hij zweert “dat ik geen zaak zal aanraden of verdedigen die ik naar eer en geweten niet geloof rechtvaardig te zijn”

Die advocaten hebben wel twee problemen. Ten eerste behoort vaccinatie niet tot de bevoegdheidssfeer van het Internationaal Strafhof, dat immers enkel bevoegd is voor de zwaarste misdaden, genocide, oorlogsmisdaden zoals afslachten van een burgerbevolking. Ten tweede is er wel een wereld van verschil tussen een Internationaal Strafhof dat een klacht heeft “toegezonden gekregen” en een Internationaal Strafhof dat een klacht “aanvaard” heeft²⁹.

Het “we wachten nu op een beslissing” van advocate Ruth Makhacholovsky is op zijn minst misleidend en wordt uitdrukkelijk tegengesproken door het officieel document van 9 maart 2021 van het Internationaal Strafhof zelf. Dit document van het Bureau van de Openbare Aanklager bij het Internationaal Strafhof “bevestigt ontvangst” van de door de advocaten opgestuurde documenten en voegt eraan toe: “Gelieve te noteren dat deze ontvangstbevestiging niet betekent dat er een onderzoek werd geopend of zal geopend worden door het Bureau van de Aanklager.”

Reiner Füllmich, coördinator van het juridisch verzet tegen pandemiemaatregelen of gebakken lucht?

Reiner Füllmich is een Amerikaans-Duitse advocaat die zich profileert zich als de “topadvocaat” die met duizend advocaten wereldwijd samenwerkt om de “grootste misdaad tegen de mensheid” voor het “tribunaal” te brengen. Al maanden beweert hij dat dit “binnenkort” zal gebeuren.

Van zijn juridische arbeid zijn er echter weinig of geen concrete sporen te vinden. Daarentegen wemelt het op internet van Youtubefilmpjes waarin hij in gesprek gaat met gelijkgezinden, vooral advocaten. Hij is blijkbaar goed in het netwerken met medestanders uit alle continenten en komt dan ook naar voren als de mondiale coördinator van het juridisch verzet tegen de pandemiemaatregelen.

Zijn aureool dankt hij in hoge mate aan de bewering dat hij Volkswagen op de knieën zou hebben gekregen in Dieselgate, de zaak rond de “sjoemelsoftware” waarmee Volkswagen de uitstoot van zijn auto’s vervalste. Dat blijkt echter hoogst twijfelachtig. In een Duitse tegenhanger van Test Aankoop dat de hele juridische geschiedenis van Dieselgate uit de doeken doet, komen talrijke advocaten voor, maar niet één keer Reiner Fullmich³⁰. Meer zelfs: een baanbrekende overwinning bij het Bundesgerichtshof werd op 25 mei 2020 bekomen door advocaat Claus Goldenstein³¹.

Verwerpelijke meningen zullen vooral bestreden moeten worden in het publieke veld en niet voor een rechtbank.

De kern van Füllmich’s betoog is dat de PCR-test, waarmee wordt nagegaan of iemand al dan niet met het COVID-19-virus besmet is, niet deugt en dat bijgevolg alle pandemiemaatregelen wereldwijd gesteund zijn op een foute test. Hij maakt zelfs de vergelijking met de sjoemelsoftware van Volkswagen. Kleine en grote ondernemers die schade leden door de maatregelen zouden dus moeten vergoed worden door de verantwoordelijken van de pandemiemaatregelen. Hij wil dat gedaan krijgen door een collectieve klacht in te dienen in de VS en in Canada. Wie deze collectieve klacht mee wil indienen, moet 800 euro (te vermeerderen met btw) storten. Er wordt geschat dat Füllmich zo al een 1,3 miljoen euro zou geïncasseerd hebben³².

Feit is dat de rechtbank in New York ondertussen een dergelijke zaak tegen de PCR-test (overigens niet aangespannen door Fülmich) naar de prullenmand heeft verwezen³³. Füllmich spuit ook mist omtrent de aard van het proces dat hij met zijn klacht wil voeren. De “Sammelklage” blijkt veeleer een burgerlijke schadevergoedingszaak en geen strafzaak, terwijl het volgens Füllmich zelf wel gaat over de grootste misdaad tegen de mensheid, waarmee hij zich overduidelijk schaart achter het Neurenberg 2.0 verhaal. “Topadvocaat” Füllmich schept hier valse verwachtingen bij tegenstanders van de pandemiemaatregelen, die hem ten onrechte vertrouwen.

Besluit

Het hele Neurenberg 2.0 verhaal is een schoolvoorbeeld van juridisch nepnieuws. Wat valt daartegen te beginnen? Op juridisch vlak alvast heel weinig. De antivaxers bewegen zich immers in de ruimte van de “vrijheid van gedachte” en “de vrijheid van meningsuiting”, vastgelegd in respectievelijk artikel 9 en 10 van het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens. Volgens het Verdrag zijn ze “de regel” en de beperkingen op die rechten zijn “de uitzondering”. Zelfs daar waar de uitzondering wettelijk verankerd is, zoals in de wet die negationisme – het ontkennen van de Holocaust – verbiedt, zal de rechter in een concrete zaak de uitzondering afwegen tegen de regel. De bovenvermelde casussen-Peta en -Witzsch zijn daar een illustratie van. Alvorens een beslissing te nemen, toetste de Europese rechter de daden van Peta en van Witzsch aan de artikels 10 (Peta) en 9 en 10 (Witzsch). Een en ander betekent ook dat het preventief verbieden van juridisch nepnieuws vrijwel onmogelijk is.

Wat nu met het voorspiegelen van een Neurenbergtribunaal en het juridisch bestrijden van pandemiemaatregelen als misdaden tegen de mensheid? Dat advocaten en juristen zich hiertoe verlagen, is moreel verwerpelijk. Maar zij zullen zeggen dat ze de belangen van hun cliënten verdedigen en zich verschuilen achter het “recht op toegang tot de rechter”, wat ook verankerd is in het Europees mensenrechtenverdrag. De “straf” die dergelijke advocaten boven het hoofd hangt is het verlies van hun zaak.

Los daarvan zijn er ook deontologische regels. Wie advocaat wil worden moet onder andere een eed afleggen waarin hij zweert “dat ik geen zaak zal aanraden of verdedigen die ik naar eer en geweten niet geloof rechtvaardig te zijn”. Op basis van deze – weliswaar erg subjectieve bepaling – zou men het Neurenbergdiscours kunnen zien als strafbare oplichting. Advocaat Füllmich bijvoorbeeld zou aanzienlijke voorschotten hebben ontvangen van cliënten die zijn verhaal geloven. De bewijslast ligt echter bij het slachtoffer van de oplichting en dat bewijs is niet zo makkelijk te leveren. Het is de vraag naar de kip en het ei. Wie is met het Neurenbergdiscours begonnen: de cliënt of de advocaat? Verwerpelijke meningen zullen vooral bestreden moeten worden in het publieke veld en niet voor een rechtbank.

1. Video 03/10/2020 en Transcript testimony Reiner Fuellmich
2. What does Яков Джугашвили Argue and was a Lawsuit Filed against Coronavirus?
3. Dossier Coronacrisis Vincent Merckx zo 14 maart  19:04 –  Nauwe banden tussen groepen als Viruswaanzin en Artsen Voor Vrijheid: wie zit erachter en wat willen ze bereiken?
4. Nuremberg Code from WWII has nothing to do with coronavirus despite bogus Facebook claims
5. The Trueman Show #29 met Dr. Reiner Fuellmich /
6. Trial of the major war criminals before the international military tribunal Nuremberg 14 november 1945- 1 october 1946. Published at Nuremberg, Germany 1947, Volume I Official Text in the English Language. Official Documents. Charter of the international military tribunal, p. 11, https://www.loc.gov/rr/frd/Military_Law/pdf/NT_Vol-I.pdf
7. Artikel 6a van het Charter van het internationaal militair tribunaal
8. Artikel 6b van het Charter van het internationaal militair tribunaal
9. Artikel 6c van het Charter van het internationaal militair tribunaal
10. Trial of the major war criminals before the international military tribunal Nuremberg, 14 november 1945 – 1 october 1946, published at Nuremberg,Germany, 1947; schuldigverklaring Göring, p. 279 e.v.; schuldigverklaring Kaltenbrunner, p. 291 e.v.
11. Transcript testimony Reiner Fuellmich
12. Dit lijkt misschien een detail, maar het doorprikt de demagogie van het “internationaal” Neurenbergtribunaal 2.0. Ter verduidelijking: er zijn meerdere processen gehouden tegen oorlogsmisdadigers. Met hét proces van Neurenberg bedoelt men het proces tegen de kopstukken van het naziregime, zoals Göring. Dat is het enige internationale proces dat gehouden werd door de geallieerden. Nadien hebben elk van de geallieerde staten nog talloze processen gevoerd tegen oorlogsmisdadigers. Zoals het “artsenproces” dat plaatsvond – weliswaar in Neurenberg – maar voor een Amerikaanse militaire rechtbank.
13. Karl Brandt was de rijkscommissaris voor gezondheidszorg en gezondheid onder directe controle van Hitler. Hij was de hoogste medische autoriteit in het Reich. (zie Trials of war criminals before the Nuernberg military tribunals under control council law n° 10, Volume I, Nuernberg october 1946-april 1949 for sale by the superintendant of Documents, U.S. Government Printing Office, Washington 25, D.C.  – price $2.75 (Buckram), p. 33 e.v.)
14. Karl Brandt werd schuldig bevonden aan talloze medische experimenten, aan de planning en uitvoering van het euthanasieprogramma van het Reich en aan lidmaatschap van de criminele organisatie SS. (zie Trials of war criminals before the Nuernberg military tribunals under control council law n° 10, Volume II, Nuernberg, October 1946-april 1949,  For sale by the Superintendent of Documents. U. S. Government Printing Office Washington 25. D. C. – Price $2.75 Buckram, p. 189 e.v.
15. Trials of war criminals before the Nuernberg military tribunals under control council law n° 10, Volume II, Nuernberg, October 1946-april 1949,  For sale by the Superintendent of Documente. U. S. Government Printing Office Washington 25. D. C. – Price $2.75 Buckram, p. 175 e.v. )
16. Trials of war criminals before the Nuernberg military tribunals under control council law n° 10, Volume II, Nuernberg, October 1946-april 1949,  For sale by the Superintendent of Documente. U. S. Government Printing Office Washington 25. D. C. – Price $2.75 Buckram, p. 181 e.v.
17. « Code de Nuremberg » et tribunal de La Haye, le spectaculaire coup de bluff des antivaccins
18. « Code de Nuremberg » et tribunal de La Haye, le spectaculaire coup de bluff des antivaccins
19. Schuster: Gelbe Corona-Sterne volksverhetzend
20. Artikel 1 van de wet van 23 maart 1995 tot bestraffing van het ontkennen, [minimaliseren], rechtvaardigen of goedkeuren van de genocide die tijdens de tweede wereldoorlog door het Duitse nationaal-socialistische regime is gepleegd. (B.St 30-03-1995) (Erratum, zie B.St. 22-04-1995, p.10571)
21. Application no. 7485/03 by Hans-Jürgen WITZSCH against Germany
22. Case of Peta Deutschland v. Germany.  Interessant is ook de “concurring opinion”.
23. Het Statuut van Rome van het Internationaal Strafgerechtshof dd 17 juli 1998
24. Wet van 25 mei 2000, Belgisch Staatsblad 01 12 2000
25. Art. 5.1 a b c d van het Statuut van Rome, zoals vermeld in de Wet van 25 mei 2000
26. Art. 7.1 a b c d e f van het Statuut van Rome, zoals vermeld in de Wet van 25 mei 2000
27. Art. 15.6 en 17.1.d van het Statuut van Rome, zoals vermeld in de Wet van 25 mei 2000
28. The court in The Hague accepted the complaint for violating the Nuremberg Code of the Israeli government
29. Er is zelfs nog een derde probleem: Israël heeft het Statuut van Rome niet ondertekend en erkent de autoriteit van het Internationaal Strafhof van Den Haag niet.
30. Abgas­skandal: Chronik der Ereig­nisse
31. Der Fall Herbert Gilbert vor dem Bundesgerichtshof
32. Die Verschwörungsindustrie
33. Vonnis dd 02 maart 2021  i.z. Aviles e.a. tegen  De Blasio e.a.